മനസ്സില് നിറയെ വെള്ളാരംകല്ലുകള്
ശുഭ്രവും മുഗ്ധവുമായ ഒരായിരം വെള്ളാരംകല്ലുകള്
വെണ്മേഘ വിതാനം പോലെ
മഞ്ഞു പുതഞ്ഞ സമതലം പോലെ
ലാവണ്യ സാന്ദ്രമാം വെള്ളാരംകല്ലുകള്..
ഞാനാ സ്നിഗ്ധതകളിലങ്ങനെ മുഴുകിയിരിയ്ക്കെ
അതിണ്റ്റെ സുഭഗ ചാരുതയില് ലയിച്ചിരിക്കേ -
എവിടെ നിന്നോ ഒരു കാക്ക
കരിംഭൂതക്കെട്ടുപോലെ ഒരു കാക്ക -
കാക്ക പറന്ന് പറന്ന് വന്ന് വെള്ളാരത്തിട്ടിലിരുന്നു
കള്ളദൃഷ്ടികള്കൊണ്ടത് ഇടം വലം നോക്കി
അവിടമാകെ തത്തിക്കളിച്ച് കൊത്തിപ്പെറുക്കി
പിന്നെ എപ്പോഴോക്കെയോ കാഷ്ഠം തൂറ്റി
കാലത്തിണ്റ്റെ കറുത്ത മാറാപ്പുപോലെ
കാലണ്റ്റെ കരാളമാം കാലടികള്പോലെ...
വെള്ളാരംകല്ലുകളില് കാക്കക്കാഷ്ഠം സ്ഖലിച്ചു കിടന്നു .
**************