കണ്ണെഴുത്തുകള്‍

വിരലുകളില്‍ നിന്നും

വാക്കുകള്‍

വിലാപങ്ങളായുതിര്‍ന്നപ്പോള്‍

വിരലെഴുത്ത് നിര്‍ത്തി

കണ്ണെഴുതാന്‍ തുടങ്ങി...

കണ്ണെഴുത്തില്‍

വാക്കുകളില്ല

വിലാപങ്ങളില്ല

പകരം

നിര്‍വികാരമായി

നീണ്ടുകിടക്കുന്ന

മഷിപ്പടര്‍പ്പുകള്‍ .....!!!!

പശുവും ...കിടാവും.

അലഞ്ഞു നടന്ന
കാലിക്കൂട്ടത്തിന്
മണ്ണ് ദാനം കൊടുത്ത
പ്രഭുക്കള്‍ ..
വെളുത്ത പശുക്കളെ
വിശുദ്ധരാക്കി ..
വിശുദ്ധര്‍ ദൈവങ്ങളായി .
ഉണ്ടുറങ്ങി..
പെറ്റു പെരുകി
വിഗ്രഹങ്ങളായി...

കടല്‍ കടെന്നെത്തിയ
വിശിഷ്ട ഭ്രൂണം
മുത്തച്ഛന്റെ ഊരത്തഴമ്പ്
തലവരയാക്കി ...
അഭിഷക്തനായി.
വായ്മൊഴികള്‍
വരമൊഴികളായി...
നാവടക്കൂ ..പണിയെടുക്കൂ

ചിലപ്പോഴെങ്കിലും
വയറൊട്ടി ...
ഏന്തിവലിഞ്ഞു ..
കാലികളിപ്പോഴും...
കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ
മേച്ചില്‍ പുറങ്ങളില്‍ .
കച്ചിത്തുരുമ്പിനായ്
വാ തുറക്കാറുണ്ട്....

ഗോപിവെട്ടിക്കാട്