ഇ പാതിരാ നിലാ ശോഭയില്
ഞാനീ വരമ്പത്തുലാത്തുന്നു
ഇവിടെ പ്രതിധ്വനിക്കും
ആത്മ രോദനങ്ങള്
കേള്ക്കുന്നുവോ നിങ്ങളെന്
പിതാ മഹന്മാരുടെ
കരിനുകവും മണ് വെട്ടിയാല്
കട്ട നിരപ്പാക്കിയുമുഴുതു മറിച്ച്
ഞാറ്റു പാട്ടീണത്തില്
ആര്യനും കുട്ടുമുണ്ടനും വിതച്ച്
ഏത്തകൊട്ടയാല് ജീവ ജലം തേവി
മേടത്തില് പറിച്ച്നട്ട്
മിഥുനത്തില് വിളഞ്ഞ്
കന്നിയില് കൊയ്ത്..
വിരിപ്പനും മുണ്ടകനും
പുഞ്ചയുമായി പത്തായം സമൃദ്ധം
ഇന്നെന് കര്മ്മഭൂമിക്കതിരുകള്.
ചുറ്റിലും കൊണ്ക്രീറ്റ് സൌധങ്ങള്
ഞാന് ഏകനായ് ഭ്രഷ്ടനായ്
ചുറ്റിലും ആസക്തി മുര്ത്തികള്.
ഇനി വയ്യ..,
യാത്രയായീടണം
ഇ പാതിരാവിന്
നിലാവിപ്പോള് മായും
കാണുന്നുവോ നിങ്ങളാ
കരി മേഘ കൂട്ടങ്ങളെ
യാത്രയാകുന്നു ഞാന് സോദരരെ
കൊണ്ടു പോകാനെന് പ്രിയരെത്തി
തിമിര്ക്കും പേമാരിയും
മിന്നലിന് ഇടി മുഴക്കവും
2 comments:
നല്ല കവിത
യാത്രയാകുന്നു ഞാന് സോദരരെ
കൊണ്ടു പോകാനെന് പ്രിയരെത്തി
തിമിര്ക്കും പേമാരിയും
മിന്നലിന് ഇടി മുഴക്കവും
Post a Comment