നിന്നിലെക്കെത്താനാണ്..

എനിക്കും നിനക്കുമിടയില്‍

മുള്ളു വേലികള്‍ കെട്ടി

മനസ്സുകളെ വേര്‍തിരിച്ചവര്‍..

ആകാശത്തെ പങ്കിട്ടെടുത്തവര്‍

കടലിനെ സ്വന്തമാക്കിയവര്‍..

എന്‍റെയും നിന്‍റെയും തമ്പുരാക്കള്‍ .

മതില്‍ക്കെട്ടിനപ്പുറം

തടവിലാക്കിയ

നിന്‍റെ നിശ്വാസവും

തേങ്ങലുകളുംകാതോര്‍ത്തു,

ഒന്ന് കരയാന്‍ പോലുമാകാതെ

എത്രെ നാള്‍ ഞാനിങ്ങനെ..

ചിറകെട്ടിയ നിന്‍റെ കണ്ണീര്‍.

ഉറവയായ്‌ ഒലിച്ചിറങ്ങി

പുഴയായ്‌ ഒഴുകുന്നത്‌

എന്‍റെ ഹൃദയത്തിലൂടെയാണ്..

ഋതുഭേദങ്ങള്‍ അറിയാതെ..

എന്‍റെയീ തപസ്സു ..

അതിര്‍ വരമ്പുകള്‍ താണ്ടി.

.നിന്നിലെക്കെത്താനാണ്...

തമസ്സില്‍ കൈത്തിരി വെട്ടം

കൊളുത്താനാണ്...

ഗോപി വെട്ടിക്കാട്ട്