സന്ധ്യ മയങ്ങുവോളം
കാത്തിരുന്നു ഞാന്
നീ വരുമെന്നാശിച്ചു
കാത്തിരിപ്പിലും കാത്തിരിപ്പിന്റെ-
സുഖം ഞാനനുഭവിച്ചു
നീ വരുമെന്ന് വിശ്വസിച്ചു
പക്ഷെ നീ വന്നില്ല
നീ ചോദിക്കാറുണ്ടായിരുന്നില്ലേ
ഈ നരവന്ന ചുക്കിച്ചുളിഞ്ഞ
എന്നെ നീ എന്തിനു കാത്തിരിക്കുന്നു
എങ്കിലും ഞാന് കാത്തിരിക്കുന്നു
പ്രണയത്തിന്റെ തണുത്ത
തീക്കനലും പേറി !!
തൊട്ടാല് പൊള്ളുമെന്നു തോന്നുമെങ്കിലും
നിന്റെ പ്രണയത്തിനു തണുപ്പായിരുന്നു,
കുളിരായിരുന്നു.
അതായിരിക്കാം എന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും
പ്രണയത്തിലേക്ക് ഊളിയിട്ടിറങ്ങാന്,
നനയാന് പ്രേരിപ്പിച്ചത്
ഐസിന്റെ തണുപ്പ് തോന്നുമെങ്കിലും
നിന്റെ പ്രണയത്തിനു
ഇളം ചൂടായിരുന്നു
ആ ചൂടില് എന്റെ തണുപ്പ് മാറിയിരുന്നു
അതായിരിക്കാം ഞാന് വീണ്ടും വീണ്ടും
നിന്നെ പ്രണയിച്ചത്
കാറ്റിന്റെ ഗന്ധം ഞാന് അറിയുന്നു
അതിനു നിന്റെ ചൂരാണ്
ആരെക്കാളും എനിക്കല്ലേ അറിയൂ
നര മുഴുവനായില്ലെങ്കിലും
ചെറു മന്ദഹാസം തൂകി
നീ വന്നു
ഞാന് അലിയുകയാണ്
അലിഞ്ഞില്ലതാകുകയാണ്
നമ്മള് ചെരുതാകുകയാണോ
പ്രായം വളരെയധികം
കുറഞ്ഞത് പോലെ
നമുക്കീ അനന്ത വിഹായസ്സില്
പറന്നു കളിക്കാമെന്ന്
നീ ഓതിയപ്പോള്
എന്റെ കണ്ണിലൂര്ന്ന
മിഴിനീരില്
ഞാന് മുങ്ങികുളിച്ചപ്പോള്
നിന്നെ കെട്ടിപ്പുണര്ന്നുമ്മവെച്ചു ഞാന്
നിന് മധുന്നുകര്-
ന്നാനന്ദത്തില് ആറാടി ഞാന്
പ്രണയത്തിന് ഇത്ര മധുരമോ
ഞാനറിയാതെ വിതുമ്പി
നിന്റെയീ കരവലയത്തില്
എന്നും ഞാന് മുറുകട്ടെ
നിന്റെ സ്നേഹം മാത്രമാണ്
എന്റെ ജീവന്റെ തുടിപ്പുകള്
നിനക്കിനി പൊട്ടിക്കാന് കഴിയില്ല
ഈ പ്രണയത്തിന്റെ പാശം
എനിക്കിനിയും കാത്തിരിക്കാനും
കഴിയില്ല !!!
2 comments:
കാത്തിരിപ്പിന്റെ തീവ്രത വരികളിൽ കാണുന്നു
പ്രതീഷ്
ഞാന് അലിയുകയാണ്
അലിഞ്ഞില്ലതാകുകയാണ്
നമ്മള് ചെറുതാകുകയാണോ
ഈ നരവന്നപ്രണയത്തിൽ എന്തുചെറുപ്പം?
പരസ്പരം പരിചരിക്കാം അല്ലേ ...
Post a Comment