സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി - മമ്മൂട്ടി കട്ടയാട്.

സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി.

മമ്മൂട്ടി കട്ടയാട്.

"കണ്ടീലയോ നീ മുകുന്ദാ ധരണിയി-

ലുണ്ടായ മന്നരിൽ മുന്നൻ ഭഗദത്തൻ

വീണിതല്ലോ കിടക്കുന്നു ധരണിയിൽ

ശോണിതവുമണിഞ്ഞയ്യോ ശിവ! ശിവ!."

* * * *

ഇന്നലെ വരേ,

നാടും കാടുമിളക്കി നടന്നിരുന്ന ഗജ രാജ വീരന്മാർ

ഊര മുറിഞ്ഞ് പെരുവഴിയിൽ വീണു കിടക്കുന്ന

ദയനീയ രംഗം കാണുമ്പോൾ

ഇതല്ലാതെ മറ്റെന്താണ് പാടേണ്ടത്?

* * * *

എന്തൊരഹങ്കാരമായിരുന്നു?

എന്തൊരു ധിക്കാരമായിരുന്നു?

കണ്ണെത്തും ദൂരത്തുള്ള

മുഴുവൻ വിള നിലങ്ങളും

അവർ അളന്ന് അതിരിട്ടു.

പിറക്കാനിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ

കാഷ്ഠത്തിനു പോലും വില പറഞ്ഞു.

ഗർഭിണികളുടെ മുലപ്പാല്

ലേലത്തിനു വച്ചു.

ശവപ്പെട്ടികളുടെ ഷെയറുകൾ

കോടികൾക്കു മറിച്ചു വിറ്റു.

നിരാലംബരെയും നിരാശ്രയരെയും

അവർ കണ്ടില്ല.

പുസ്തകം വാങ്ങാൻ മക്കൾക്കു

ചിറ്റഴിച്ചു നൽകുന്ന അമ്മമാരെ

അവർ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.

ജപ്തി നടപടിയിൽ നിന്നു രക്ഷപ്പെടാൻ

ആത്മഹത്യയിലഭയം തേടുന്ന

കർഷകന്മാർ അവരെ അസ്വസ്ഥരാക്കിയില്ല.

കൃഷിയിടങ്ങൾ നികത്തി

കോൺക്രീറ്റു കാടുകൾ നടുമ്പോൾ

നാളെയതിൽ കതിരു കുലയ്ക്കില്ലെന്നവർ ഓർത്തില്ല.

പ്രാണികളെ കൊല്ലാൻ തളിക്കുന്ന

മാരക വിഷത്തിൽ

സ്വന്തം തലമുറകൾ മരിച്ചു തീരുന്നത്

അവർക്കൊരു പ്രശ്നമാണെന്ന് തോന്നിയില്ല.

അന്തിമയങ്ങാനിടമില്ലാതെ

കൊടും ചൂടിൽ വിശറിപോലുമില്ലാതെ

മരംകോച്ചും തണുപ്പിൽ പുതപ്പില്ലാതെ

ശൗച്യം ചെയ്യാൻ വെള്ളമില്ലാതെ

കരയാൻ കണ്ണീരു പോലും കൂട്ടിനില്ലാതെ,

വേലയ്ക്കു കൂലിവാങ്ങാൻ അവസരം ലഭിക്കാതെ

വാ തുറക്കാൻ താടിയെല്ലുകൾ ചലിപ്പിക്കാൻ കഴിയാതെ

കരളു പൊട്ടി, ജീവഛവമായി

കയറ്റിയയക്കപ്പെട്ട ആത്മാവുകളുടെ

തേങ്ങലുകൾ ശ്രദ്ധിക്കാതെ,

പുല്ലും വെള്ളവും നിഷേധിച്ച്

തൊഴുത്തിൽ നിന്നും ആട്ടിയിറക്കപ്പെട്ട

ഗർഭിണികളായ പശുക്കളുടെ

വനരോദനങ്ങൾക്കു ചെവിക്കൊടുക്കാതെ,

ചന്ദ്രനിൽ പഞ്ച നക്ഷത്ര ഹോട്ടലുകൾ

തുറക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച്

ചർച്ച ചെയ്യുകയായിരുന്നു അവർ.

എലികളെ പിടിക്കാൻ ഇല്ലം ചുടുന്ന

ഫറോവമാരായിരുന്നു

അവരുടെ മാതൃകാ പുരുഷന്മാർ.

ഒന്നു വെച്ച് പത്തു കൊടുക്കുന്ന

കുലുക്കിക്കുത്തുകാരായിരുന്നു

അവരുടെ ഉപദേശകന്മാർ.

പ്രശ്നങ്ങൾ വീണ്ടും പ്രശ്നങ്ങളാക്കി,

പരിഹാരത്തിൽ വിഷം കലക്കി,

കലക്ക വെള്ളത്തിൽ മീൻ പിടിക്കാൻ

അവരും അവരുടെ മേലാളന്മാരും

സമർത്ഥന്മാരായിരുന്നു.

എല്ലാം തച്ചുടച്ച് തരിപ്പണമാക്കി

പിന്നീട് പുനർ നിർമ്മിക്കാൻ കരാറെടുക്കുന്ന

ആട്ടിൻ തോലണിഞ്ഞ ചെന്നായ്ക്കളെ

ശുഭ്ര വസ്ത്രധാരികളായ ബുദ്ധി ജീവികൾ

തിരിച്ചറിയാൻ താമസിച്ചു പോയി.

ചെന്നായ്ക്കളുടെ ഗിരിപ്രസംഗങ്ങൾ

കുഞ്ഞാടുകൾക്ക് വേദവാക്യമായിരുന്നു.

പുതിയ ലോകത്തിന്റെ അപ്പോസ്തലന്മാർക്ക്

അവർ വീഞ്ഞും മാംസവും വിളമ്പി.

അവരുടെ സുഖ ശയനത്തിന്

സഹോദരിമാരെ കൂട്ടിക്കൊടുത്തു.

സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തിന്റെ വേദപുസ്തകത്തിൽ

സദാചാരത്തിന്റെ പദാവലികൾ പാടില്ലെന്ന്

അവർ ഇവരെ പഠിപ്പിച്ചു.

ഇവരതെല്ലാം തൊണ്ടയറിയാതെ

വിഴുങ്ങുകയും ചെയ്തു.

പിന്നീട് ദഹനക്കേടുണ്ടായപ്പോൾ

ഉരുക്കിയ ഇയ്യം അവർ ഇവരുടെ

തൊണ്ടയിൽ പാർന്നു കൊടുത്തു.

കാരണം ഇവർ ശ്രൂദ്രന്മാമാരും

അവർ ബ്രാഹ്മണന്മാരുമാണല്ലോ.

കുറച്ചു കൂടി പഠിച്ചാൽ

നമുക്കിതും കൂടി മനസ്സിലാകും

എന്തെന്നാൽ...

അവരുടെ ലക്ഷ്യം അർത്ഥം മാത്രമായിരുന്നു.

അർത്ഥത്തോടുള്ള ആർത്തി

പരശ്ശതം നിരർത്ഥങ്ങൾ ചെയ്യാൻ

അവരെ പ്രേരിപ്പിച്ചു

എല്ലാ മാർഗ്ഗങ്ങളും

ലക്ഷ്യങ്ങളെ ന്യായീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.

എന്നാൽ ചില മാർഗ്ഗങ്ങൾ

അതി ഭീകരമായ കൊക്കകളിലേക്കാണു

നയിക്കുക എന്നും

ചില കുറുക്കു വഴികൾ

ബൂമറാങ്ങായി തിരിച്ചു വരുമെന്നും

തിരിച്ചറിയുമ്പോഴേക്കും

സമയം ഏറെ വൈകിയിരുന്നു.

ഇപ്പോൾ ആരെയാണു കുറ്റം പറയേണ്ടത്

സ്വർഗ്ഗം വാഗ്ദാനം ചെയ്ത

ആഗോള വൽക്കരണത്തെയോ?

സർവ്വ തിന്മകൾക്കും പച്ചക്കൊടി കാട്ടിയ

ജനാധിപത്യത്തെയോ?

ശൂന്യതയിൽ നിന്നും സ്വർണ്ണ മോതിരം ലഭിക്കുന്നത്

സ്വപ്നം കാണാൻ പ്രേരിപ്പിച്ച

മുതലാളിത്തത്തേയോ?

മൂല ധനത്തിന്റെ കുല ദൈവങ്ങൾ

ഒരു കാര്യം ഓർക്കുന്നത് നല്ലതാണ്.

പൊന്മുട്ടയിടുന്ന താറാവിനെ കൊന്നാൽ ലഭിക്കുന്നത്

പൊന്നിൻ കൂമ്പാരങ്ങളായിരിക്കില്ല.

അകിടിൽ തുടർച്ചയായി കറന്നു കൊണ്ടിരുന്നാൽ

പിന്നെയും പിന്നെയും ചുരത്തുന്നത്

ക്ഷീരം മാത്രമായിരിക്കില്ല.