അമ്മയെന്നെ തൊട്ടുണര്‍ത്തിയ കവിത....

അമ്മയെന്നെ

തൊട്ടുണര്‍ത്തിയ

കവിത.....

അമ്മയെ ന്നെ നൊമ്പര

പെടുത്തിയ കഥ

കാലം അമ്മതന്‍

കളികൂട്ടുകാരി,

മണ്ണപ്പം ചുടാനും

മണല്‍ വീട് കെട്ടാനും ,

കൂട്ടാക്കാ കൂട്ടുകാരി .

അതി വേഗതയില്‍ തന്‍

തേര് തെളിയിച്ചവള്‍-

സാരഥിയാം കാലം;

കൊണ്ടങ്ങു തള്ളി

ചുട്ടു പൊള്ളും യാഥാര്‍ത്ഥ്യ

സൂര്യന് ചുവട്ടില്‍.

ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളാല്‍

പകച്ചങ്ങ് നിന്നെന്നമ്മ.

അതില്‍ പിന്നെ

അവള്‍ തന്‍ കൂട്ട്

ആ സൂര്യ കിരണങ്ങളും.

ഞാന്‍ നാന്പെടുത്തത്

അമ്മതന്‍ അത്ഭുത അറിവ്

ആ ഗര്‍ഭ പാത്രമെന്‍

ആദ്യ തൊട്ടില്‍...

അമ്മതന്‍ ഉള്ളിന്‍ ഗദ്ഗദം

എന്നാദ്യ താരാട്ട് .

ബാലികയാം പൊന്നമ്മക്കു

കളിപ്പാവയാം കൈകുഞ്ഞു ഞാന്‍.

തന്‍ പാവകുഞ്ഞിന്‍ വളര്‍ച്ച

അവളില്‍ കൌതുകമുണര്‍ത്തി.

പ്രായത്തിന്‍ അപക്വത

ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിതന്‍

പാല്‍ നിലാവില്‍ ചാര്‍ത്തി ;

സ്വയം മറന്നങ്ങിനെ ജീവിച്ച്

തുടങ്ങി ...പരാതികളില്ലാതെ ...

തന്‍ പാല്‍മണം മാറാത്ത

പാവ കുഞ്ഞിനായി!!!

അമ്മയെന്നെ

തൊട്ടുണര്‍ത്തിയ

കവ ിത.....

അമ്മയെന്നെ നൊമ്പര

പെടുത്തിയ കഥ 

http://aadhillasdiary.blogspot.com/2009/ 08/blog-post_2023.html